Ειρήνη, Γιάννης Ρίτσος Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη. Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ το δέντρα είναι η ειρήνη. Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια μ’ ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα κι οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του είναι
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
Αν ζούσε ο Αριστοφάνης στις μέρες μας, θα έγραφε τις Ελπιδόρνιθες
Μια κασέτα ανάλογα με τη διάθεσή μας
Αναμνήσεις από την εποχή που είχαμε μια κασέτα ανάλογα με τη διάθεσή μας Την κασέτα της χαράς, της λύπης, του κενού δηλ. τη μουσική και τα συναισθήματα της τότε εποχής, αντικατέστησε σε μεγάλο βαθμό η εικόνα. Μόνο που ενώ τότε δείχναμε ή ακούγαμε περισσότερο και τις τρεις κασέτες, τώρα δείχνουμε στον υπερθετικό
Για τον πόλεμο
Τι σε πειράζει ρε παιδάκι μου;
- Ερ. : Τι σε πειράζει; - Απ. : Με πειράζει που απλώνουμε το χέρι μας βιαίως εκεί που δεν πρέπει. - Που αφήνουμε σημάδια ανεξίτηλα στο σώμα και το μυαλό των παιδιών. - Που κρατάμε σταυρούς και μοιράζουμε πόνο. - Που εγγραφόμαστε για να μην καρφωνόμαστε. - Που αποθανατιζόμαστε για να φαινόμαστε. - Που δικτυωνόμαστε
ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)
Μη βιάζεσαι να κρίνεις (πραγματική ιστορία) Στην 6η Δημοτικού, στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών στην Πλατεία Βουδ (προ κατεδάφισης), είχαμε έναν πολύ καλό δάσκαλο. Τον Μαρκόπουλο, αν θυμάμαι καλά. Όσο αυστηρός έπρεπε για τους περισσότερους και πολύ πιο αυστηρός με τον Πολύκαρπο. Ο Πολύκαρπος ήταν ανιψιός του και σκανταλιάρης. Δεν του άρεσε
