Ο δικός μου ο παππούς ο Παναγιώτης δεν μιλούσε για τον πόλεμο. Ποτέ τουλάχιστον μπροστά στα εγγόνια του δηλ. σ’ εμάς. Η μοναδική φορά που ξεκίνησε να μας πει κάτι, ήταν μια Κυριακή μεσημέρι στο χωριό. Στο μεσημεριανό φαγητό. Για το που ήταν στην Αλβανία και πως βίωσε αυτός τον πόλεμο.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
Τι σε πειράζει ρε παιδάκι μου;
- Ερ. : Τι σε πειράζει; - Απ. : Με πειράζει που απλώνουμε το χέρι μας βιαίως εκεί που δεν πρέπει. - Που αφήνουμε σημάδια ανεξίτηλα στο σώμα και το μυαλό των παιδιών. - Που κρατάμε σταυρούς και μοιράζουμε πόνο. - Που εγγραφόμαστε για να μην καρφωνόμαστε. - Που αποθανατιζόμαστε για να φαινόμαστε. - Που δικτυωνόμαστε
ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)
Μη βιάζεσαι να κρίνεις (πραγματική ιστορία) Στην 6η Δημοτικού, στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών στην Πλατεία Βουδ (προ κατεδάφισης), είχαμε έναν πολύ καλό δάσκαλο. Τον Μαρκόπουλο, αν θυμάμαι καλά. Όσο αυστηρός έπρεπε για τους περισσότερους και πολύ πιο αυστηρός με τον Πολύκαρπο. Ο Πολύκαρπος ήταν ανιψιός του και σκανταλιάρης. Δεν του άρεσε
