
Sorry, this article is available only in English.
Γιατί γράφω; Γιατί ξανά;
Πρέπει να είσαι παραείσαι σιχαμερά αυτοερωτευμένος για να γράφεις ξετσίπωτα για τον ευατό σου.
Έχω μονάχα αυτό το ελαφρυντικό πως δεν γράφω με το σκοπό που γράφουν όλοι, δηλαδή για να με παινέσει ο αναγνώστης.
Αν αποφάσισα ξαφνικά να περιγράφω με κάθε λεπτομέρεια όσα μου συνέβησαν από πέρσι, τ’ αποφάσισα από μια δυνατή εσωτερική ανάγκη: τόσο πολύ με κατέπληξαν όλα αυτά τα συμβάντα.
~Ντοστογιέφσκι
Μνήμη
*Τόσο πολύ με κατέπληξαν αυτά τα συμβάντα και πιστεύω ότι θα τα θυμάμαι για πάντα. Έλα όμως που το μυαλό είναι μυαλό και η μνήμη ξεθωριάζει και αδειάζει.
Το έχω δει μπροστά μου να συμβαίνει και με τρομάζει.
Γι’ αυτό και εγώ θα γράφω για να τα θυμάμαι καλύτερα. Για να μπορώ να πω στον ευατό μου ότι μερικές φορές δεν κοιμάμαι και ακόμα θυμάμαι. Και αν τελικά θυμάμαι και γράφω καλά, κάποια συμβάντα μπορεί και να μην λησμονούνται.
~ Πραγματικότητα